تفاوت دوره کلاسیک و رومانتیک
تفاوت دوره کلاسیک و رومانتیک
دوره کلاسیک و رومانتیک دو دوره مهم در تاریخ هنر و ادبیات هستند که تفاوتهای قابل توجهی با یکدیگر دارند.
در زیر به برخی از تفاوتهای اصلی بین این دو دوره اشاره میکنم:
1. زمان:
دوره کلاسیک در ادبیات و هنر از حدود قرن ۱۸ تا قرن ۱۹ میلادی بوده است، در حالی که دوره رومانتیک در قرن ۱۹ میلادی ظهور یافته است.
2. نگرش به جهان:
در دوره کلاسیک، جهان به عنوان یک موجود منظم، منطقی و قابل فهم معرفی میشود.
این دوره بیشتر به منطق، عقل و روشهای سازماندهی فکری تاکید دارد.
از طرف دیگر، در دوره رومانتیک، جهان به عنوان یک موجود پر از احساسات، شور و هیجان و تجربههای شخصی تصور میشود. رومانتیسم بیشتر به احساسات، خیالپردازی و تجربه شخصی توجه میکند.
3. نوع ادبیات:
در دوره کلاسیک، ادبیات به صورت منظم، ساختارمند و حساب شده است.
شاعران و نویسندگان کلاسیک تمایل دارند از قواعد و آرمانهای ادبی پیروی کنند.
4. موضوعات:
در دوره کلاسیک، موضوعات معمولاً مربوط به جامعه، خانواده، اخلاق و ایدههای عمومی هستند.
اما در دوره رومانتیک، موضوعات مربوط به طبیعت، عشق، خیال و اندیشههای فلسفی و شخصیتی به طور گستردهتر مورد بررسی قرار میگیرند.
5. سبک نگارش:
در دوره کلاسیک، نگارش معمولاً شیوه فرمال و محتاطی را دنبال میکند.
استفاده از زبان صحیح و دقیق و ساختارهای آکادمیک رایج است.
در عوض، در دوره رومانتیک، نویسندگان از زبان شاعرانه، شاعرانگی و عاطفی استفاده میکنندو اغلب از تصاویر شاعرانه، تشبیهات و اشعار عاشقانه استفاده میکنند.
6. نگرش به فرد:
در دوره کلاسیک، جامعه و سازمانها به عنوان مؤسسات مهم تلقی میشوند و اهمیت بیشتری به آنها داده میشود تا به فرد.
از طرف دیگر، در دوره رومانتیک، فردیت و تجربه شخصی بیشتر به تمرکز در مقابل جوامع و ساختارها قرار میگیرد.
7. نمایشگاه هنر:
در هنرهای تجسمی نیز تفاوتهایی بین دوره کلاسیک و رومانتیک وجود دارد.
در عوض، در دوره رومانتیک، هنرمندان به تجسم احساسات و ایدههای شخصیشان توجه بیشتری دارند و از نمایشگاههای متفاوت و خلاقانهتری استفاده میکنند.
توجه کنید که این تفاوتها معمولاً تا حدی تعمیمزده هستند و در برخی آثار و نویسندگان میتوان ترکیبی از ویژگیهای دوره کلاسیک و رومانتیک را مشاهده کرد.
همچنین، مرزهای دقیق بین این دو دوره تعیین کردند کار دشواری است و در برخی موارد، آثاری وجود دارد که در هر دو دوره قابل تعبیر هستند.