کاربرد پدال در پیانو

اکثر پیانوها دارای سه پدال و برخی از آنها دارای دو پدال هستند. پدال سمت راست پدال

نگهدارنده یا sustain خوانده می‌شود. فشار دادن این پدال به طرف پایین موجب می‌شود تا

خفه کن‌های نمدی عقب بروند و از سیم دور شوند. بنابراین حتی پس از برداشتن انگشت

از روی شستی پیانو نیز آوای نتها به علت ادامه ارتعاش سیمها تداوم داشته باشد عقب

رفتن خفه کن‌های نمدی موجب آزادی ارتعاش همه سیمها می‌شود و در نتیجه صدای

قویتری به گوش می‌رسد.

پدال سمت چپ یا پدال نرم soft pedal برای کاهش یا نرم کردن صدا به کار می‌رود. در

پیانوهای عمودی و برخی از پیانوهای بزرگ فشار دادن این پدال به سمت پایین موجب

می‌شود چکشهای نمدی پیانو به سیمها نزدیکتر شوند. کاهش فاصله چکش و سیم باعث

میشود که صدای حاصل شدت کمتری داشته باشد. در اکثر پیانوهای بزرگ، استفاده از پدال

نرم، موجب می‌شود تا ردیف چکشها به یک سو حرکت کنند و در نتیجه چکش به جای سه

سیم تنها بر دو سیم ضربه بزند و صدای کمتری ایجاد شود.

پدال میانی در بسیاری از پیانوهای امروزی به قابلیت اجرایی موسیقی می‌افزاید و در

مواردی برای نوازنده در حکم دست سوم او عمل می‌کند و سبب می‌شود تنها چند تا از

نتها ارتعاش داشته باشند. در بعضی از پیانو ها با فشار دادن این پدال، یک قطعه پارچه

نسبتاً ضخیم، میان چکشها و سیمها قرار می‌گیرد و شدت صدا را کم می‌کند. و این پدال به

نوازنده کمک میکند تا بتواند با صدای کمتری بدون مزاحمت دیگران به تمرین بپردازد